Πατριωτισμός σε περιόδους ειρήνης

Μ Ι Χ Α Η Λ Ι Δ Η Σ   Δ Η Μ Η Τ Ρ Ι Ο Σ

ΣΚΕΨΕΙΣ 13-6-2012

Πατριωτισμός σε περιόδους ειρήνης

Είμαι ένας απλός έλληνας πολίτης. Δουλεύω, ακόμα, και με τους φόρους που πληρώνω (και δεν φοροδιαφεύγω) εξασφαλίζω ότι μπορώ στους στρατιώτες για να φυλάν τα σύνορα, εξασφαλίζω ότι μπορώ στους αστυνομικούς για να υπάρχει τάξη στο εσωτερικό της χώρας, εξασφαλίζω ότι μπορώ στους ιερείς για να καλύπτουν τις πνευματικές μου ανησυχίες, εξασφαλίζω ότι μπορώ στους δασκάλους για να μάθουν στα παιδιά μου να είναι χρήσιμα στην κοινωνία και επιτρέπω στους πολιτικούς να εισπράττουν και να έχουν ότι θέλουν για να υπάρχει διοίκηση.

Όσοι δεν ανταποκρίθηκαν στα συμφωνηθέντα και δεν ανταποκρίνονται στις εντολές μου είναι ανάξιοι. Θα ήταν ύβρις, αν προερχόταν από άξιους, να μου πουν την τρίτη ημέρα μετά από πανελλήνιες εκλογές «Να δώσουμε την ευκαιρία στον λαό να διορθώσει την ψήφο του». Ο λαός «μίλησε» και έδωσε εντολή σε όσους πολιτικούς εξελέγησαν να διοικήσουν. Όπως και σε όσους την έδωσε. Και αυτοί έπρεπε να διοικήσουν, συμβιβαζόμενοι και διορθώνοντας τα δικά τους προγράμματα, όχι να με καλούν να ΔΙΟΡΘΩΘΩ ΕΓΩ.

Το «σύστημα» είναι έτσι στημένο που δεν επέτρεψε στους εκλεγμένους μου αντιπροσώπους να πάνε στην Βουλή και να συζητήσουν και να δημιουργήσουν τους απαραίτητους συμβιβασμούς, για να υπάρξει διοίκηση. Αυτή ήταν η εντολή μου. Ακόμα και σήμερα περιορίζουν ακόμα περισσότερο τις επιλογές μου με την επονομαζόμενη «λίστα».

Στο τάβλι τα πράγματα είναι ποιο έντιμα. Αν σου έλθουν στα ζάρια 3-4, παίζεις 3-4 με τα πούλια που έχεις, όπου τα έχεις. ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΣ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙΣ 6-6 ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΟΛΑ ΕΤΟΙΜΑ ΓΙΑ ΜΑΖΕΜΑ. Αυτό θα μπορούσε να το κάνει και ένας ηλίθιος. Ασχέτως της ιδεολογίας σου, με στόχο να πετύχεις την παρτίδα, κάνεις τις καλύτερες κινήσεις σου για να μαζέψεις τα πούλια και να κερδίσεις το παιχνίδι της ζωής. Αυτό είναι το τάβλι.

Και η πολιτική απαιτεί οι πολιτικοί να διοικούν με ότι δυνατότητες έχει η πολιτεία και με ότι «ζάρια» τους έδωσε ο λαός στις εκλογές. Η απαίτηση για αυτοδυναμίες μετά τις εκλογές είναι απαράδεκτη απαίτηση. Άλλωστε στην δημοκρατία δεν πρέπει να υπάρχει χώρος για την δικτατορία της πλειοψηφίας, αλλά για την τέχνη των συμβιβασμών και των ισορροπιών, με απώτερο ιδεολογικό στόχο.

Αποδείχθηκαν ανάξιοι.

Η μόνη λύση σήμερα, έτσι όπως υπάρχει η κατάσταση, είναι να αναζητήσω άλλους, που δεν με «βρίσανε», ποιο ικανούς στην διοίκηση (τμήμα της διοίκησης είναι και ο συμβιβασμός), που ίσως να έχουν την πρόθεση να σεβαστούν την εντολή μου. Αλλά ακόμα και αυτήν την δυνατότητα, μου την έχουν περιορίσει (σχεδόν απαγορεύσει) με την «λίστα» … …

Τελικά σκέφτεται κανείς την πατρίδα? Ή αποζητούν την πρώτη θέση με «χρυσά» μαχαιροπήρουνα σε ένα καράβι που το βουλιάζουν … Καλό ΣαββατοΚύριακο.

Ένας απλός πολίτης

Και για την καταγραφή, Δημήτρης Μιχαηλίδης, 6998282382