Σελίδες

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2014

Επερώτηση για την φέτα από τους ανεξάρτητους βουλευτές

Την αποτροπή της εκχώρησης του ονόματος της φέτας σε χώρες εκτός Ε.Ε., όπου δεν ισχύει το ευρωπαϊκό νομοθετικό καθεστώς προστασίας ΠΟΠ προϊόντων, θα επιδιώξει την ύστατη στιγμή σε εκτενή συζήτηση στη βουλή ο βουλευτής Κοζάνης Γιώργος Κασαπίδης, μετά την πρωτοβουλία του να καταθέσει επίκαιρη επερώτηση, την οποία συνυπογράφουν όλα τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας των Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών.
Στο κείμενο της επερώτησης, αφού γίνεται μια ιστορική αναδρομή στους μακροχρόνιους αγώνες εντός Ε.Ε της ελληνικής αποστολής, με τη συμμετοχή νομικών κ.α. επιστημόνων, για την οριστική και τελεσίδικη κατοχύρωση του ονόματος, περιγράφονται οι αλλεπάληλες, μεθοδευμένες, κακόβουλες και συντονισμένες προσπάθειες των "εταίρων" μας να ακυρώσουν τον ευρωπαϊκό κανονισμό και να εξακολουθούν να παράγουν τα δικά τους κάλπικα τυροκομικά προϊόντα, βαπτίζοντάς τα φέτα. Παράλληλα, αποκαλύπτεται και η προσπάθεια πολυεθνικών να επωφεληθούν της εμπορικής αξίας της φέτας εκτός κόλπων Ε.Ε., δεδομένης της προστασίας εντός της ευρωπαϊκής αγοράς. Γίνονται έτσι σαφή, τόσο  η τεράστια οικονομική αξία του αγροτικού μας προϊόντος, όσο και τα ανταγωνιστικά συμφέροντα που επιδιώκουν να εξυπηρετήσουν οι εντός και εκτός Ε.Ε. παράνομοι χρήστες του ονόματος της φέτας.

Αυτή η προστασία εντός της Ε.Ε διανοίγει και τεράστια αναπτυξιακή προοπτική για τη χώρα και τον πρωτογενή τομέα ειδικότερα, καθώς για την κάλυψη του 50% (100.000 τόνοι) της ζήτησης φέτας στις 27 χώρες μέλη της Ε.Ε είναι δυνατό να δημιουργηθούν μέχρι και 150.000 νέες μόνιμες θέσεις εργασίας και να προκύψει τζίρος 1δισ.€ ετησίως στη χώρα.

Η δυναμική βέβαια είναι πολλαπλάσια αν επιδιωχθεί η κατάκτηση και άλλων αγορών, σε παγκόσμιο επίπεδο όπου η ζήτηση σε φέτα αγγίζει τους 500.000 τόνους ετησίως. Δηλαδή πρόκειται για μοναδική ευκαιρία για ένα ελληνικότατο προϊόν του οποίου η ζήτηση διεθνώς είναι πέντε φορές μεγαλύτερη της ετήσιας εγχώριας παραγωγής.

Την τεράστια αυτή προοπτική για τη εθνική οικονομία δεν αξιοποιήσαμε μέχρι σήμερα, καθώς ουδέποτε σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε ένα σχέδιο εθνικής στρατηγικής για την ανάπτυξη του κλάδου. Αντίθετα, η αδιαφορία των ελληνικών κυβερνήσεων οδήγησε σε πρακτικές χρήσης και διεκδίκησης πλέον του ονόματος σε άλλες χώρες εκτός ΕΕ που δεν ισχύει η προστασία των ΠΟΠ. Όμως αυτές οι κατοχυρώσεις των Π.Ο.Π. και Π.Γ.Ε. προϊόντων μας είναι άυλα περιουσιακά στοιχεία του κράτους και δυστυχώς εκποιούνται και μάλιστα δίχως τίμημα.

Σήμερα βρισκόμαστε, με ευθύνη και συγκατάθεση και της Ελληνικής Κυβέρνησης, ένα βήμα πριν την οριστική κατοχύρωση χρήσης του ονόματος της Φέτας από τον Καναδά, για τα λευκά τυριά του. Αυτό προκύπτει από το τελικό κείμενο της τεχνικής έκθεσης των διαπραγματεύσεων Ε.Ε.-Καναδά για τη δημιουργία ζώνης ελεύθερων συναλλαγών με την επωνυμία CETA, ενώ το δρόμο του Καναδά φαίνεται να προηγήθηκε και η Σιγκαπούρη.

Ο καλλίτερος τρόπος αποτροπής αυτής της εθνικής ήττας, αν δεν αποσυρθεί η διάταξη για τη φέτα και τις ελιές Καλαμάτας, είναι από τη μια η άρνηση επικύρωσης της συμφωνίας αυτής στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα (συμβούλιο Υπουργών Ε.Ε.) και από την άλλη η χάραξη και εφαρμογή μακρόχρονης εθνικής στρατηγικής για την προστασία της φέτας και τη σταθερή μεγέθυνση του κλάδου της αιγοπροβατοτροφίας με στόχο την κάλυψη του 50% της παγκόσμιας ζήτησης σε γνήσια φέτα.

Η επερώτηση

Αναλυτικά το κείμενο της επερώτησης, όπως είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα του κ. Κασαπίδη, έχει ως εξής:

Προς τους Υπουργούς:
1. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Αθανάσιο Τσαυτάρη
2. Εξωτερικών κ. Ευάγγελο Βενιζέλο
3. Οικονομικών κ. Ιωάννη Στουρνάρα
4. Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας κ. Κωστή Χατζηδάκη
5. Τουρισμού κ. Όλγα Κεφαλογιάννη

ΘΕΜΑ: Αποτροπή κύκνειου άσματος για τη Φέτα

Κομμάτι της προαιώνιας ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς αποτελεί και η Φέτα. Το είδος αυτού του τυριού για πρώτη φορά περιγράφεται στον Όμηρο στη σκηνή που ο Οδυσσέας αιχμάλωτος με τους συντρόφους του, παρακολουθούν τον κύκλωπα Πολύφημο, μεταξύ των άλλων, να παρασκευάζει τον πρόδρομο της σημερινής φέτας.

Το ελληνικό αυτό λευκό τυρί άλμης, όπως τεχνικά περιγράφεται, κατάφερε η χώρα μας, μετά από πολυετείς και σκληρούς αγώνες, να το κατοχυρώσει με Κοινοτικό Κανονισμό του 1996 (ΕΚ. 1107/12.6.1996), ως προϊόν Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.) που μπορεί να παράγεται αποκλειστικά και μόνο στην Ελλάδα.

Με λυσσαλέα αντίδρασή τους Δανοί, Γάλλοι, Γερμανοί και άλλοι Ευρωπαίοι εταίροι μας γαλακτοβιομήχανοι, οι οποίοι, αφού πρώτα δημιούργησαν κακέκτυπη απομίμηση της ελληνικής φέτας και έκλεψαν τη φήμη και την επιτυχία της στις αγορές της υφηλίου, κάνοντας χρήση του ονόματός της για «δικά» τους κάλπικα (και φυσικά πολύ φθηνότερα) προϊόντα, βάλθηκαν να ακυρώσουν τον Κοινοτικό Κανονισμό του 1996. Κάτω από την τεράστια οικονομική πίεση των κολοσσών της Ευρωπαϊκής (που συμπίπτουν με την παγκόσμια) γαλακτοβιομηχανίας, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων το 1999, ακύρωσε τον Κοινοτικό Κανονισμό του 1996, φυσικά και την προστασία της Φέτας μας.

Οι προσπάθειες όμως των Ελλήνων, με επικεφαλής τον καθηγητή Γεωπονικής κ. Εμμανουήλ Ανυφαντάκη, συνεχίστηκαν με την επανακατάθεση νέου αιτήματος για την εκ νέου κατοχύρωση της Φέτας υπέρ της Ελλάδας. Παράλληλα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προχώρησε σε αναλυτικότερη έρευνα γύρω από την υπόθεση της Φέτας. Το αίτημα μετά από δύσκολες διαπραγματεύσεις έναντι των Ευρωπαίων εταίρων μας, που έφτασαν να παράγουν «μαϊμού» φέτα, έως και 110.000 tn η Δανία από αγελαδινό γάλα, έως και 40.000 tn η Γερμανία επίσης με χρήση αγελαδινού γάλακτος και έως 20.000 tn η Γαλλία κυρίως από πρόβειο γάλα φυλής Lacaune, γίνεται αποδεκτό και το 2002 αναγνωρίζεται και πάλι η Φέτα ως ελληνικό Π.Ο.Π. προϊόν, με αποκλειστική χώρα παραγωγής την Ελλάδα (απόφαση 314/14.6.2002 Συμβουλίου Επιτρόπων Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων) κατά το Ευρωπαϊκό Δίκαιο.

Αξίζει να αναφερθεί ότι τα στοιχεία αυτά για την έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, διαβιβάστηκαν προς την Ε.Ε. από τα ίδια τα κράτη-μέλη και καταδεικνύουν τα τεράστια συμφέροντα που έχουν οι παράνομοι χρήστες του ονόματος της Φέτας για τα δικά τους κάλπικα τυριά.

Απτόητοι από τη δεύτερη κατοχύρωση της Φέτας υπέρ της Ελλάδας, οι παραχαράκτες της ιστορίας, της βιολογικής αξίας αλλά και της αγοράς της Φέτας επανέρχονται στις 30.12.2002, με νέα κοινή προσφυγή του Βασιλείου της Δανίας και της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, υποστηριζόμενοι από τη Γαλλική Δημοκρατία, το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, κατά της απόφασης 314/2002 του Συμβουλίου των Επιτρόπων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (τμήμα μείζονος συνθέσεως).

Και η τρίτη αυτή προσπάθεια των γιγάντων της παγκόσμιας γαλακτοβιομηχανίας, τρία χρόνια μετά, έπεσε στο κενό. Οι ισχυρισμοί των «εταίρων μας», να χαρακτηριστεί η ΦΕΤΑ ως «κοινόχρηστη» ονομασία μιας ξεχωριστής κατηγορίας λευκών τυριών, κατέρρευσαν εμπρός στη σθεναρή αντίσταση της ελληνικής πλευράς, εκπροσωπούμενη από τους νομικούς κ. Β. Κοντόλαιμο και Ι.Κ. Χαλκιά. Πιο συγκεκριμένα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο με μία σειρά δικανικών συλλογισμών στηριζόμενο στα στοιχεία που προσκομίστηκαν από τα κράτη- μέλη, προσφεύγοντα και παρεμβαίνοντα, κατέληξε ότι ο ευρωπαίος καταναλωτής αντιλαμβάνεται τη «φέτα» ως το γαλακτοκομικό προϊόν που συνδέεται με το ελληνικό κράτος ακόμα και αν στην πραγματικότητα έχει παραχθεί σε άλλο κράτος μέλος. Κατά συνέπεια απέρριψε οριστικά και τελεσίδικα με την απόφαση Νο 92/25.10.2005 τις προσφυγές των Ευρωπαίων εταίρων μας, καταδικάζοντάς τους παράλληλα και στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της υποθέσεως.

Με την ίδια απόφαση, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έδινε προθεσμία μεταβατικής περιόδου χρήσης του ονόματος της Φέτας σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έως τις 15.10 2007.

Μετά την ημερομηνία αυτή ως Φέτα αναγνωρίζεται και επιτρέπεται να κυκλοφορεί στην αγορά της Ε.Ε. μόνον το τυρί που παράγεται στην Ελλάδα, από αιγοπρόβειο γάλα σε καθορισμένες αναλογίες, με συγκεκριμένη τεχνική, από εγχώριες φυλές αιγοπροβάτων που εκτρέφονται με τον παραδοσιακό τρόπο (ελευθέρας βοσκής) στην ηπειρωτική Ελλάδα και το Ν. Λέσβου.

Η προοπτική που διανοίγονταν μετά και την απόφαση αυτή, ήταν και παραμένει τεράστια. Το απόλυτο μονοπώλιο (φυσικό και οικονομικό) για μια αγορά των 200.000 tn περίπου φέτας ετησίως, που αντιπροσωπεύει τη ζήτηση σε φέτα στις χώρες μέλη της Ε.Ε., πλην της Ελλάδας, είναι στα χέρια της χώρας μας.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι περίπου 400.000 κατά κύριο λόγο μόνιμες θέσεις εργασίας και 1 δις € τζίρο, διασφαλίζει η επίσημη παραγωγή 100.000 έως 110.000 tn φέτας ετησίως για τη χώρα. Εκπληκτικό είναι επίσης και το γεγονός ότι με μαθηματική ακρίβεια και σιγουριά μπορεί να προκύψει μεγέθυνση του κλάδου της αιγοπροβατοτροφίας, βασισμένη σε ενδογενείς δυνάμεις, ισοδύναμου αποτελέσματος ως προς τον τζίρο (1 δις €) και τουλάχιστον 150.000 νέων θέσεων μόνιμης εργασίας, μόνον στον πρωτογενή τομέα. Αιχμή του δόρατος της μεγέθυνσης αυτής, αποτελεί η αύξηση της παραγωγής φέτας στην Ελλάδα κατά διπλάσια ποσότητα από τη σημερινή, για την κάλυψη τουλάχιστον του 50% της ζήτησης σε Φέτα στις 27 χώρες μέλη της Ε.Ε. (εκτιμώμενη ζήτηση 200.000 tn ετησίως).

Η μεγέθυνση αυτή πέραν των αρχικών δαπανών, οικονομικά θα βασίζεται στην αξία του τελικού προϊόντος και τα ποσά που θα εισρέουν στη χώρα και τους παραγωγούς από τις εξαγωγές της Φέτας σε Ευρωπαϊκές χώρες ή και σε άλλες τρίτες, που παρουσιάζουν αυξημένη ζήτηση του προϊόντος. Σήμερα η ζήτηση αυτή στην παγκόσμια αγορά, καλύπτεται από τεράστιες ποσότητες φέτας μαϊμού!!! 

Την τεράστια αυτή ευκαιρία για τη χώρα και την εθνική μας οικονομία, μέσω της φέτας και της μεγέθυνσης του κλάδου της αιγοπροβατοτροφίας, ουδέποτε προσπαθήσαμε μέχρι σήμερα, σοβαρά, βάσει σχεδίου και εθνικής στρατηγικής, να αξιοποιήσουμε. Αντ’ αυτού φαίνεται ότι ανοίγει κερκόπορτα για την άρση της αποκλειστικότητας του ονόματος, αυτή τη φορά μέσω τρίτων χωρών.

Η τεράστια αυτή πρόκληση για την εθνική μας οικονομία αλλά και την κοινωνία οφείλεται στη σπουδαία φήμη και την τεράστια ζήτηση της φέτας όχι μόνον στην ευρωπαϊκή αλλά και την παγκόσμια αγορά. Είναι το βασικότερο κίνητρο εδώ και χρόνια για πολλά κράτη, να σφετερίζονται το όνομα του λευκού αυτού τυριού, που προσδίδει κύρος και αναγνωσιμότητα στα «μαϊμού» προϊόντα τους, παραπλανώντας εδώ και χρόνια τους ανυποψίαστους καταναλωτές, ανεβάζοντας όμως κατακόρυφα τις πωλήσεις και α κέρδη τους.

Η παγκόσμια ζήτηση Φέτας, εκτιμάται ότι αγγίζει τους 600.000 tn ετησίως και κατανέμεται τόσο στις χώρες της Ε.Ε., όσο και στην αγορά των ΗΠΑ, Αυστραλίας, Αραβικών κ.α. χωρών. Εξαιτίας της τεράστιας αυτής ζήτησης, η φέτα χαρακτηρίζεται ως το πιο περιζήτητο και διάσημο τυρί από αιγοπρόβειο γάλα, με το μεγαλύτερο ετήσιο όγκο παραγωγής παγκοσμίως, μακράν του δεύτερου που είναι το Γαλλικό Roquefort, με 20.000 τόνους περίπου ετήσιας παραγωγής.

Αυτή η διεθνής φήμη και αναγνώριση της φέτας σ’ ολόκληρο τον κόσμο, είναι που ωθεί τις μεγάλες πολυεθνικές της παγκόσμιας γαλακτοβιομηχανίας, να συνεχίζουν τον «πόλεμο της φέτας». Κι’ ενώ δεν προλάβαμε να χαρούμε την τελεσίδικη απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου υπέρ της Ελλάδας και να γιορτάσουμε το 2008 ως «έτος Φέτας» για τη χώρα μας, οι σφετεριστές του ονόματος της Φέτας, προβαίνουν σε μια νέα απόπειρα κατάργησης της προστασίας της Φέτας, αυτή τη φορά μέσω Καναδά και Σιγκαπούρης!!!

Στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων Ε.Ε.-Καναδά για την επίτευξη συμφωνίας και τη δημιουργία ζώνης ελεύθερων εμπορικών συναλλαγών, προέκυψε αναπάντεχα η διεκδίκηση χρήσης του ονόματος της Φέτας από τον Καναδά, για τα λευκά τυριά του.!!! Η πρακτική χρήσης του ονόματος, ως κοινόχρηστου, αν και παράνομη και ανήθικη, εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στον Καναδά με την ανοχή και την αδιαφορία των Ελληνικών Κυβερνήσεων και έχει επεκταθεί μάλιστα και σε πολλές άλλες χώρες εκτός της Ε.Ε. Αποτέλεσμα της ολιγωρίας των εκάστοτε υπευθύνων, είναι ο όρος «φέτα» να θεωρείται ήδη κοινόχρηστος σε αλλοδαπές έννομες τάξεις εκτός της Κοινότητας, όπου δεν ισχύει το ευρωπαϊκό νομοθετικό καθεστώς και κατ’ επέκταση το πλαίσιο προστασίας των αναγνωρισμένων ΠΟΠ και ΠΓΕ . Συνέπεια της όλης κατάστασης είναι η κατοχύρωση της προστασίας της σε διεθνές επίπεδο είτε μέσω διμερών ή είτε μέσω πολυμερών συμβάσεων να απαιτεί μακροχρόνιους διαπραγματευτικούς αγώνες.

Σύμφωνα με το τελικό κείμενο της τεχνικής έκθεσης των διαπραγματεύσεων Ε.Ε.-Καναδά για τη δημιουργία ζώνης ελεύθερων συναλλαγών με την επωνυμία CETA, δεν θα επηρεαστεί η δυνατότητα στους υφιστάμενους Καναδούς χρήστες του ονόματος της φέτας, να συνεχίσουν τη χρήση του στο μέλλον ως έχει.

Αυτό σημαίνει ότι όλες οι εταιρείες του Καναδά που παράγουν μέχρι σήμερα λευκό τυρί και το βαφτίζουν Φέτα, θα συνεχίζουν ουσιαστικά να παραπλανούν τους καταναλωτές. Οι τελευταίοι θα αγοράζουν και θα νομίζουν ότι τρώνε Φέτα και μάλιστα αναγνωρισμένη και αποδεκτή πια και από την Ελληνική Κυβέρνηση και τους Έλληνες που δεν προέβαλλαν καμία αντίδραση ή διαφωνία για την αξίωση αυτή των Καναδών παραγωγών, στην επικείμενη συμφωνία!!!

Για να ρίξουν στάχτη στα μάτια των Ελλήνων κτηνοτρόφων, οι συντάκτες του σχεδίου, προσθέτουν δεύτερη παράγραφο για τους μελλοντικούς Καναδούς χρήστες (ανύπαρκτοι σήμερα και στο μέλλον) στους οποίους επιτρέπεται η χρήση σύνθετης ονομασίας της Φέτας με εκφράσεις "είδος", "τύπος", "απομίμηση" Φέτας ή παρόμοιων.

Αυτοί που θα πληρώσουν τελικά την εκχώρηση το ονόματος της πιο περιζήτητης «νύφης» της παγκόσμιας αγοράς τυριών και ουσιαστικά της άρσης του μονοπωλίου της Φέτας από την Ελλάδα, είναι οι Έλληνες κτηνοτρόφοι. Μέσα σε λίγα χρόνια μετά την εφαρμογή της συμφωνίας από το 2015, θα δούνε τις τιμές του γάλακτος τους να καταρρέουν από το 1 € /λίτρο πρόβειου γάλακτος που είναι κατά μ.ο. τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και να προσεγγίζουν αυτές του γάλακτος των συναδέλφων τους των όμορων μας Βαλκανικών χωρών (Βουλγαρία, Σκόπια, Αλβανία) που σήμερα κυμαίνονται από τα 0,50 έως 0,62 € ανά λίτρο πρόβειου και μάλιστα καλής ποιότητας γάλακτος.

Επίσης η συμφωνία απαγορεύει τη χρήση εικόνων ή συμβόλων στη συσκευασία του τυριού που θα παραπέμπουν στην Ελλάδα (αυτονόητα όνειρα!).

Τέλος θα πρέπει να αναγράφεται η προέλευση του τυριού π.χ. Φέτα Καναδά.

Απορίας άξιον είναι βέβαια και το γεγονός της αξίωσης του Καναδά για την ονομασία της Φέτας, τη στιγμή που η παραγωγή Φέτας μαϊμού στη χώρα αυτή είναι μόλις στο 5% της αντίστοιχης Ελληνικής. Γίνεται όμως φανερό ότι η προσπάθεια διεκδίκησης γίνεται για την εξυπηρέτηση γιγαντιαίων Αμερικανικών γαλακτοβιομηχανιών που βρίσκονται εγκατεστημένες στον Καναδά και με την αμέριστη υποστήριξη των αντίστοιχων Ευρωπαϊκών πολυεθνικών, επιχειρούν να πετύχουν ότι δεν πέτυχαν από το 1996 έως σήμερα, σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Άλλωστε η ζήτηση σε Φέτα στην Αμερική αγγίζει το εκπληκτικό μέγεθος των 170.000 τόνων ετησίως. Σήμερα η ζήτηση αυτή καλύπτεται στη συντριπτική της πλειοψηφία από φέτα μαϊμού. Μελλοντικός στόχος είναι να παράγεται με «οικονομικότερους» όρους και «νομίμως» πλέον, μετά την επικύρωση της συμφωνίας CETA, στον Καναδά, αντί της Ελλάδας που δικαιωματικά της ανήκει.

Επίσης, στη συμφωνία CETA, τίθενται μαζί με τη Φέτα, σε καθεστώς μερικής προστασίας αντί της απολύτου που ισχύει για άλλα ευρωπαϊκά ΠΟΠ ή ΠΓΕ προϊόντα και άλλα τέσσερα τυριά. Τρία Ιταλικά και ένα Γαλλικό. Η προσπάθεια όμως  εμφάνισης ενός δήθεν λογικού συμβιβασμού και των άλλων «θιγόμενων» χωρών είναι προφανής και ματαιοπονούν όσοι νομίζουν ότι απευθύνονται σε ιθαγενείς. Τα άλλα τυριά, asiago, fontina, gorgonzola και munster, κυριολεκτικά δεν τα γνωρίζουν ούτε οι μεγαλύτεροι γευσιγνώστες της Ευρώπης, πολλώ δε μάλλον του Καναδά, ενώ η οικονομική αξία της παραγωγής τους είναι σε επίπεδο δεκαδικού ψηφίου της αξίας της Φέτας.

Σα να μην έφτανε το αναπάντεχο της διεκδίκησης των Καναδών, εξίσου απρόσμενη και απαράδεκτη ήταν και η στάση της ελληνικής πλευράς.

Αφού απέκρυβαν επιμελώς εδώ και τρία χρόνια το περιεχόμενο της συμφωνίας, επιχειρήθηκε η παρουσίασή του, από υπουργούς της Ελληνικής Κυβέρνησης, ως επιτυχία και περήφανη νίκη της Ελλάδας έναντι των Καναδών!!! Προφανώς για λόγους αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης και αποποίησης των τεράστιων ευθυνών που κάποιοι φέρουν.

Το τρίτο κατά σειρά κι εξακολούθηση ατόπημα των αρμόδιων υπουργών είναι ότι συνεχίζουν να υπεραμύνονται της εθνικά επιζήμιας γκάφας που υπέπεσαν, παρά το γεγονός ότι έχει αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια και έχουν αντιδράσει πλέον της πλειοψηφίας των Ελλήνων βουλευτών και οι φορείς των κτηνοτρόφων, των τυροκόμων, των επιμελητηρίων, αλλά και πολλών Ο.Τ.Α. από ολόκληρη τη χώρα.

Απόλυτα εκτεθειμένοι είναι οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί και πολιτικοί παράγοντες και για την αδράνειά τους έναντι της διεκδίκηση των Καναδών και της ονομασίας των παγκοσμίου φήμης ελαιών Καλαμάτας. Επίσης και από τη νέα "βόμβα" που ήρθε στο φως της δημοσιότητας από τον Έλληνα ευρωβουλευτή κ. Χουντή, σχετικά με παρόμοια συμφωνία της Ε.Ε με τη Σιγκαπούρη από τις αρχές του έτους. Οι ίδιες αξιώσεις εγείρονται και από τη Σιγκαπούρη για χρήση των ονομάτων των ελληνικών προϊόντων της Φέτας και των ελαιών Καλαμάτας σε δικά τους ομοειδή μαϊμού προϊόντα (φέτα Σιγκαπούρης)!!!

Αντί λοιπόν να πανηγυρίζουν για την επιχειρούμενη νομιμοποίηση της παράνομης και ανήθικης χρήσης του ονόματος της "Φέτας" από τους Καναδούς και όπως προκύπτει  με σιγουριά και από τους Σιγκαπουρινέζους, οι υπεύθυνοι της εθνικής αυτής «γκάφας», ήττας και απομείωσης του κύρους και της οικονομικής ισχύς της χώρας, οφείλουν να ανακρούσουν πρύμνα και να επαναπροσδιορίσουν την πολιτική τους στάση στους κόλπους της Ε.Ε. Εκτός και αν η στάση τους αυτή, είναι ηθελημένη και υπαγορεύεται από άλλα κέντρα και αλλότριες επιδιώξεις.

Την ύστατη αυτή στιγμή οφείλουν να κατανοήσουν το σφάλμα τους και να υπερασπιστούν σθεναρά και ανυποχώρητα τα εθνικά μας δίκαια και συμφέροντα.

Έχουν υποχρέωση ή να αποσύρουν την αναφορά της φέτας από την εν λόγω συμφωνία ή να ασκήσουν το τελευταίο όπλο στη διαπραγματευτική τους φαρέτρα στα αρμόδια όργανα της Ε.Ε.  Αυτό είναι το δικαίωμα της αρνησικυρίας στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Υπουργών της Ε.Ε. που θα κληθεί να επικυρώσει τις προαναφερθείσες συμφωνίες της Ε.Ε. τόσο με τον Καναδά όσο και με τη Σιγκαπούρη, εάν δεν αποσυρθούν εντελώς από τα σχετικά κείμενα οι αναφορές στους όρους "φέτα" και "ελαιών Καλαμάτας".

Παράλληλα ο αρμόδιος υπουργός να καταθέσει αυτοτελή πρόταση – σχέδιο ολοκληρωμένης ανάπτυξης και μεγέθυνσης του κλάδου της αιγοπροβατοτροφίας αυτόχθονων ελληνικών φυλών, παραδοσιακά εκτρεφόμενων, που θα επιδιώκει την προώθηση και κάλυψη της ζήτησης σε φέτα των αγορών των ευρωπαϊκών χωρών αλλά και άλλων εκτός Ευρώπης και θα στοχεύει  στην αύξηση της παραγόμενης ποσότητας φέτας στην Ελλάδα.

Επίσης ο έλεγχος τυχόν νοθειών διαφόρων μορφών στο εσωτερικό αποτελεί κρίσιμη παράμετρος για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος και τη δίκαιη κατανομή των ωφελειών σε όσους πραγματικά το αξίζουν και το δικαιούνται.

Ο σχεδιασμός αυτός και οι δράσεις μπορούν να προχωρήσουν ταχύτερα και αποτελεσματικότερα μέσω της δημιουργίας ενός διεπαγγελματικού φορέα (διεπαγγελματική Φέτας) που θα διαχειρίζεται όλα τα θέματα της Φέτας τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, όπως έχουν κάνει με επιτυχία όλες οι προηγμένες γαλακτοκομικές χώρες.

Παράλληλα η ανάδειξη του βιολογικού χαρακτήρα της Φέτας όπως παράγεται στην Ελλάδα σε συνδυασμό με συνέργειες των υπουργείων Πολιτισμού και Τουρισμού ενδυναμώνουν συνολικά την εξωστρέφεια της χώρας. Καθιστούν ελκυστικότερη την Ελλάδα για προσέλκυση νέων σημαντικών ιδιωτικών επενδύσεων θέτοντας γερά θεμέλια για ένα νέο ξεκίνημα, για μια νέα αρχή βασισμένη στην παραγωγή και σε πετυχημένα παραγωγικά μοντέλα του ιδιωτικού τομέα, ατομικά και συλλογικά, μέσα από την πραγματική οικονομία.

Επειδή η Ελλάδα κατοχύρωσε την ονομασία «φέτα» και όχι την ονομασία «ελληνική φέτα» για το αντίστοιχο τυρί που παρασκευάζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια στην πατρίδα μας,

Επειδή με την εκχώρηση του ονόματος της Φέτας στον Καναδά και τη Σιγκαπούρη, μέσω των σχετικών συμφωνιών, ουσιαστικά νομιμοποιούμε την επί χρόνια παράνομη και ανήθικη χρήση του ονόματος της Φέτας από τον Καναδά,

Επειδή με την εκχώρηση αυτή αποδυναμώνεται σοβαρά και απεμπολούνται τα τεράστια οφέλη που μπορούν να προκύψουν για τη χώρα και τους Έλληνες, που απορρέουν από την προοπτική επέκτασης και προώθησης της Φέτας στην παγκόσμια αγορά,

Επειδή η παραχώρηση του ονόματος της Φέτας σε οποιαδήποτε άλλη χώρα αποτελεί εκχώρηση εθνικών, οικονομικών και πολιτισμικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, θέτοντας ταυτόχρονα σε κίνδυνο εκατοντάδες χιλιάδες μόνιμες θέσεις εργασίας και σημαντικών χρηματικών ποσών που βασίζονται στη μοναδικότητα και την ελληνικότητα της Φέτας,

Επειδή είναι τουλάχιστον παράλογο και μειοδοτικό, να συνηγορεί η Ελληνική Κυβέρνηση στην εκχώρηση του ονόματος της Φέτας σε μια χώρα που δεν έχει παρά μόνον διάθεση υφαρπαγής οικονομικών ωφελημάτων εις βάρος της Ελλάδας, αντί να ενεργεί για την επέκταση της χρήσης του όρου της φέτας και σε άλλες περιοχές της χώρας με χιλιόχρονη ιστορία στην παραγωγή φέτας (Κρήτη, Κεφαλονιά, Ζάκυνθος, Κυκλάδες), που από λάθος και αστοχίες δεν προβλέφθηκε η ένταξή τους κατά τη στοιχειοθέτηση του φακέλου στη ζώνη παραγωγής φέτας,

Επειδή ως «φέτα» στην Ε.Ε. αναγνωρίστηκε, κατόπιν επιστημονικής τεκμηρίωσης και μάλιστα από τρία διαφορετικά κυρίαρχα θεσμικά όργανα της Ε.Ε., το τυρί που παρασκευάζεται με συγκεκριμένη τεχνολογία και αναλογία αιγοπρόβειου γάλακτος ξεχωριστής σύστασης και οργανοληπτικών χαρακτηριστικών, χάριν των αιγοπροβάτων αυτόχθονων ελληνικών φυλών ελευθέρας βόσκησης στους πλουσιότατους με μοναδική χλωρίδα ελληνικούς βοσκότοπους, σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερες εδαφοκλιματικές συνθήκες της Ελλάδας,

Επειδή η παγκόσμια ζήτηση της Φέτας εκτιμάται στους 600.000 tn ετησίως και είναι έξι (6) φορές μεγαλύτερη από την ποσότητα της γνήσιας Φέτας που παράγεται στην Ελλάδα και ανέρχεται στους 100.000 tn ετησίως,

Επειδή για την αντικειμενικότερη και δικαιότερη αντιμετώπιση από την ελληνική κυβέρνηση των παράλογων και άδικων αξιώσεων και των παράνομων πρακτικών χρήσης του ονόματος της φέτας από τρίτες χώρες, οφείλουν τα συναρμόδια υπουργεία να εντοπίσουν τέτοια φαινόμενα και αξιώσεις σε χώρες του εξωτερικού και η Κυβέρνηση να επιδιώξει σύναψη διμερών συμφωνιών για την προστασία των ονομασιών των Ελληνικών προϊόντων και την κατοχύρωσή τους διεθνώς ως αναπόσπαστου μέρους των εθνικών μας κυριαρχικών οικονομικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων και αξιών μας,

Επειδή η αποτελεσματικότερη θωράκιση των δικαιωμάτων μας αυτών, προκύπτει από την εδραίωσή τους στην αγορά, μέσα από την επιθετική παρουσίαση και αποδοχή ενός ολοκληρωμένου εθνικού σχεδίου αξιοποίησης, της τεράστιας αυτής επιχειρηματικής πρόκλησης - πρότασης από Έλληνες και ξένους (Αμερικανούς, Γερμανούς, Ρώσους, Δανούς, Καναδούς, Αυστραλούς κ.α.) επιχειρηματίες ή και συνεταιρισμούς, για την υλοποίηση μεγάλης κλίμακας επενδύσεων στην Ελλάδα (ζώνη Φέτας), σε υποδομές και υπηρεσίες που θα συμβάλλουν στη μεγέθυνση του κλάδου της αιγοπροβατοτροφίας στο βέλτιστο επίπεδο απόδοσης (ποιοτικής και ποσοτικής) και στην αύξηση της παραγωγής της φέτας ή και άλλων ελληνικών γαλακτοκομικών προϊόντων (π.χ. γιαούρτι) που έχουν τεράστια ζήτηση στο εξωτερικό και κυριολεκτικά σπάνε ταμεία οι πωλήσεις τους,

Επειδή με τις προαναφερόμενες ενέργειες, βασισμένες σε ένα εθνικό σχέδιο δράσης, μπορεί να επιτευχθεί σοβαρή, σταθερή και μόνιμη διαρκώς αυξανόμενη για την επόμενη, από την κατάθεσή του, 2ετία,  σταθερή μεγέθυνση του κλάδου της αιγοπροβατοτροφίας μας, με σημαντικότατη συνεισφορά στο ΑΕΠ (από 1 δις € έως και 2,5 δις € επιπλέον ετησίως) αλλά και στην απασχόληση, με τη δημιουργία τουλάχιστον από 35 έως 150.000 νέων θέσεων μόνιμης εργασίας κατ’ αρχήν στον πρωτογενή τομέα, διάσπαρτες στην ελληνική περιφέρεια,

Επειδή πλέον δεν υπάρχει σήμερα Έλληνας που αληθινά πιστεύει ότι ανακινήθηκε το θέμα της Φέτας από τρίτους για να αποκτήσει η χώρα μας περισσότερα δικαιώματα από αυτά που είχε και όλα τα εν δυνάμει και υφιστάμενα οφέλη της χώρας τελούν υπό την αίρεση της εκχώρησης του ονόματος της φέτας στον Καναδά και άλλες τρίτες χώρες,

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. Εφόσον δε μπορεί πλέον να αντιμετωπιστεί στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το πρόβλημα που προκύπτει για την Ελλάδα με τις αξιώσεις του Καναδά και της Σιγκαπούρης για την εκχώρηση της χρήσης του ονόματος της Φέτας σε τυριά μαϊμού, προτίθεται η Κυβέρνηση δια του αρμοδίου Υπουργού και του ίδιου του Πρωθυπουργού να ασκήσουν το δικαίωμα της αρνησικυρίας, κατά την επικύρωση της εν λόγω συμφωνίας, στα αντίστοιχα συμβούλια Υπουργών ή αρχηγών των χωρών μελών της Ε.Ε.;

2. Προτίθεται η Κυβέρνηση να επιδιώξει την αύξηση των κρατικών εσόδων με την αναπτυξιακή αξιοποίηση συγκεκριμένων πλεονεκτημάτων και ανεκμετάλλευτων πόρων του πρωτογενούς τομέα και συνεργειών του με τον τουρισμό και τον πολιτισμό, όπως της Φέτας, αντί να επιμένει στην υπερφορολόγηση των πολιτών, που οδηγεί την οικονομία σε φαύλο κύκλο ύφεσης και τους Έλληνες σε εξαθλίωση και σε δραματική πτώση του βιοτικού τους επιπέδου;

3. Προτίθεται η Κυβέρνηση να δώσει εντολή στα αρμόδια Υπουργεία να χαράξουν μακρόχρονη Εθνική Στρατηγική για τη Φέτα, για τη διαχρονική προστασία της γνησιότητας και της κατοχύρωσης και την προώθηση του προϊόντος διεθνώς αντί να απεμπολήσει, με την εκχώρηση του ονόματος της φέτας, τα τεράστια ωφέλει που μπορεί να προκύψουν από την προοπτική μεγέθυνσης του κλάδου και τις συνέργειες με άλλους τομείς (τουρισμός, πολιτισμός) με στόχο την κάλυψη του τεραστίου ελλείμματος σε Φέτα που παρουσιάζει η αγορά της Ε.Ε. μετά την εδώ αι 8 χρόνια κατοχύρωσή της ως Π.Ο.Π. ελληνικού προϊόντος;

4. Προτίθεται η Κυβέρνηση να προχωρήσει σε εφαρμογή σχεδίου για τον εντοπισμό νοθειών της Φέτας και υποκλοπής της ονομασίας, καθώς και άλλων κατοχυρωμένων Π.Ο.Π. ή Π.Γ.Ε. προϊόντων μας, σε χώρες του εξωτερικού και να επιδιώξει τη σύναψη διμερών συμφωνιών για την προστασία των ονομασιών των Ελληνικών αυτών προϊόντων και την κατοχύρωσή τους διεθνώς ως αναπόσπαστου μέρους των εθνικών μας κυριαρχικών οικονομικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων και αξιών μας;

5. Προτίθεται το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες προς την Ε.Ε., διασφαλίζοντας και «ανοίγοντας» το σχετικό φάκελο (Φέτα Π.Ο.Π.), ώστε να συμπεριληφθούν στη γεωγραφική ζώνη παραγωγής της Φέτας, η Κρήτη, η Κεφαλονιά και η Ζάκυνθος, περιοχές όπου ιστορικά αποδεδειγμένα παράγεται από αρχαιοτάτων χρόνων το λευκό αυτό τυρί άλμης (Φέτα), και πληρούν όλες τις τεχνικές προϋποθέσεις να ενταχθούν, αλλά από διοικητικές παραλείψεις και αστοχίες κατά το παρελθόν δεν συμπεριελήφθησαν στο φάκελο διεκδίκησης της κατοχύρωσης του ονόματος;

6. Έχει η Κυβέρνηση σήμερα άλλο εναλλακτικό σενάριο, σταθερής και βιώσιμης μεγέθυνσης ενός κλάδου ή αξιοποίησης της προοπτικής ενός προϊόντος στην πραγματική οικονομία, που να βασίζεται σε ενδογενείς δυνάμεις παραγωγής και να μπορεί να αποφέρει με μαθηματική ακρίβεια τουλάχιστον 150.000 νέες μόνιμες θέσεις εργασίας και 1 δις € τζίρο ετησίως και να είναι 100% εξωστρεφές;

ΠΗΓΗ : ΠΑΣΕΓΕΣ 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου